سراوان یکی از شهرستان های استان سیستان و بلوچستان به شمار می رود که در مرز شرقی ایران قرار دارد و به عنوان شهرستانی مرزی شناخته می شود. مرکز این شهرستان، سهر سراوان نام دارد، که در ابتدا آبادی کوچکی در کنار دزک بود و شراستون، شهستان، شستان، شستون و سرابستان نامیده می شد. شهرستان سراوان واقع در شرقی ترین نقطه ایران و در مرز پاکستان، در منطقه ای کوهستانی قرا دارد و جزء در قسمت های غربی و جنوب غربی آن، که در دشت گشت و مرادآباد واقع شده، فاقد زمین کشاورزی است. شهر سراوان در ارتفاع 1165 متری از سطح دریا قرار دارد. رشته کوه بادامکوه که به طول 105 متر و عرض 5 تا 12 کیلومتر از شرق روستای گشت تا مرز پاکستان امتداد دارد، شمال شرقی و شرق شهرستان را احاطه کرده است. رودهای فراوانی در این شهرستان جاری اند و مهمترین آنها رودخانه ماشکیل نام دارد. دیگر رودهای این شهرستان همچون جالق، پسکوه، کرم بخش، سی میش و شاهی کوار فصلی اند و اغلب در فصل بهار پر آب می شوند. آب وهوای شهرستان، معتدل مایل به گرم و خشک است. بارش سالانه شهر سراوان حدود 258.5 میلی متر، بیشترین دما در تابستان در تابستان 42.8 درجه و کمترین آن رد زمستان 2.8- درجه است. یکی از مناطق طبیعی این شهرستان منطقه حفاظت شده کوه بیرک نام دارد.
معرفی منطقه حفاظت شده کوه بیرک
در این بخش از مجله مستر بلیط در مورد منطقه حفاظت شده کوه بیرک اطلاعاتی را برای شمار جمع آوری کرده ایم که در اختیارتان قرار می دهیم. یکی از اشکال مختلف گردشگری، توریسم طبیعی یا گردش در طبیعت است. که به عنوان یکی از شیوه های استفاده و حفاظت از جاذبه های طبیعی و هم راه حلی برای پایداری پتانسیل ها به شمار می آید. در حقیقت، توریسمی بر پایه پایداری محیط زیست با تمرکز اولیه بر تجربه‌ی محیط های طبیعی است. صنعتی که با گسترش قلمروهای خود در قرن گذشته و حال می تواند با وجود پتانسیل های متنوع و جذاب سرزمین ایران از جایگاهی خاص برخوردار گردد. یکی از جاهایی که می تواند به عنوان مقصدی برای گردشگری به شمار آید، منطقه حفاظت شده کوه بیرک در شهرستان سراوان است. این منطقه در محدوده شهرستانهای سراوان، خاش و مهرستان قرار دارد و ساحتی بیش از 70 هزار هکتار را در بر می گیرد. این محوطه مهمترین زیستگاه پلنگ در بلوچستان است که این‌گونه یکی از بزرگترین نژاد های پلنگ در دنیا نیز به حساب می آید.وزن این نوع پلنگ به حداداً ۹۰ کیلوگرم و طول بدنش به ۱۸۰ سانتی‌متر می‌رسد و رنگ های سفید، زرد، زرد قرمز یا زرد خاکستری در خاله ای این حیوان دیده می شود. این نوع پلنگ ایرانی اصولاً در نقاط جنگلی و کوهستانی، ارتفاعات بالای سه هزار و ۵۰۰ متر، نواحی پر درخت و صخره‌ای و نزدیک رودخانه زندگی می کند. خوراک اصلی این جانور گوسفند، بز وحشی و گاهی خوک وحشی است و در صورت کمیاب بودن شکار، از پرندگان، چرندگان و حیوانات کوچک دیگر نیز تغذیه می‌کند.
- ۰۰/۰۴/۰۷