سوال : نماز و روزه مسافری که برای چند روزی به زادگاهش می رود چگونه است؟
پاسخ : در صورتی که شخص از زادگاهش اعراض نکرده باشد؛ یعنی قصد او این باشد که اگر شرایط فراهم شد برای زندگی به زادگاهش باز گردد، نماز وی هنگام سفر به زدادگاه کامل است و روزه نیز صحیح است.
اگر از زادگاهتان اعراض نموده باشید؛ یعنی قصد ندارید دیگر برای زندگی به آنجا بازگردید، هنگام سفر به آنجا مانند دیگر مسافران هستید.
آیا تاکنون با افرادی روبه رو شده ید که برای چپاندن ساک ها، ژاکت، بالشت و کیف خود در قفسه بالای صندلی ها وقت پرواز را گرفته اند؟ جزو این افراد نباشید. در این مطلب 10 نشانه از مسافر بد بودن را برایتان نام برده ایم که باید از آنها پرهیز کنید.
1. تا دقیقه نود صبر می کنند
شاید تا چند سال پیش می توانستید فقط نیم ساعت قبل از پرواز در فرودگاه حضور داشته باشید، اما در حال حاضر این طور نیست. همیشه سعی کنید حداقل یک ساعت زودتر از حرکت هواپیما، قطار یا اتوبوس از خانه به مقصد ترمینال یا فرودگاه حرکت کنید زیرا نمی دانید که کارهای امنیتی در فرودگاه چقدر طول می کشند. یا شاید در مسیر تصادف و ترافیک سنگین ایجاد شده باشد. اینکه چند دقیقه در گیت منتظر بمانید بسیار بهتر از این است که پرواز یا قطار را از دست بدهید.
2. داشتن پاسپورت تاریخ گذشته و اطلاع نداشتن از آن
برخی از کشورها از مسافران می خواهند تا پاسپورت آنها حداقل برای شش ماه بعد از ورودشان نیز اعتبار داشته باشد. شاید تصور کنید پاسپورت شما هنوز اعتبار دارد اما به طور مثال، در نوامبر سال 2013 وارد یکی از این کشورها می شوید و اعتبار گذرنامه شما در سال 2014 منقضی می شود. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی باید همیشه حواستان به تاریخ پاسپورتتان باشد و نیازمندی های ورود به کشورهای مقصد را حتما بررسی کنید.
3. چمدان های سنگین تر از حد مجاز داشتن
اگر در جلوی کانتر تحویل بار فرودگاه با عصبانیت مشغول دوباره جمع کردن وسایل و لباس های خود هستید تا آنها را به وزن مجاز برسانید، یک مسافر بد به شمار می روید. سعی کنید برای خود یک ترازوی چمدان بخرید یا از چمدان هایی استفاده کنید که داخل خود سیستم تعیین وزن دارند. و در نتیجه هزینه بیشتر برای اضافه بار پرداخت نکنید. همیشه حد مجاز هواپیمایی که با آنها پرواز دارید را کنترل کنید و مطمئن شوید چمدان های شما بیش از حد مجاز نیستند. به ویژه هنگامی که از سفر خارج از کشور باز می گردید.
4. تحقیقات خود را کامل نکرده اید
پیش از سفر به کشور دیگر، تحقیق کنید به چه زبانی صحبت می کنند، آیا در زمان سفر شما مکان های دیدنی یا مورد نظر شما باز هستند؟ و بدانید واحد پول کشور مقصد چیست. اگر به این مسایل اهمیت ندهید مسلما یک مسافر بد هستید. بین ماجراجویی و سرخوش بودن و به طور جاهلانه ای غیرحاضر بودن تفاوت زیادی وجود دارد. اگر آدم ماجراجویی باشید حتما لحظه های شاد و سرگرم کننده زیادی خواهید داشت اما اگر بدون آمادگی و تحقیقات کامل سفر کرده باشید جز ناراحتی و بی برنامه گی هیچ چیز دیگری نخواهید داشت.
5. قوانین حمل را نمی دانید
TSA ممکن است از حمل چاقو یا اسلحه بر اساس قوانین خاصی چشم پوشی کند اما آنها همیشه بطری های شامپو که در چمدان یا کیف دستی خود دارید را پیدا می کنند. لطفا از قواعد 3-1-1 خود گاهی داشته باشید. صرف زمان برای گشتن کیف شما باعث می شود افرادی که پشت سرتان قرار دارند، معطل شوند.
سراوان یکی از شهرستان های استان سیستان و بلوچستان به شمار می رود که در مرز شرقی ایران قرار دارد و به عنوان شهرستانی مرزی شناخته می شود. مرکز این شهرستان، سهر سراوان نام دارد، که در ابتدا آبادی کوچکی در کنار دزک بود و شراستون، شهستان، شستان، شستون و سرابستان نامیده می شد. شهرستان سراوان واقع در شرقی ترین نقطه ایران و در مرز پاکستان، در منطقه ای کوهستانی قرا دارد و جزء در قسمت های غربی و جنوب غربی آن، که در دشت گشت و مرادآباد واقع شده، فاقد زمین کشاورزی است. شهر سراوان در ارتفاع 1165 متری از سطح دریا قرار دارد. رشته کوه بادامکوه که به طول 105 متر و عرض 5 تا 12 کیلومتر از شرق روستای گشت تا مرز پاکستان امتداد دارد، شمال شرقی و شرق شهرستان را احاطه کرده است. رودهای فراوانی در این شهرستان جاری اند و مهمترین آنها رودخانه ماشکیل نام دارد. دیگر رودهای این شهرستان همچون جالق، پسکوه، کرم بخش، سی میش و شاهی کوار فصلی اند و اغلب در فصل بهار پر آب می شوند. آب وهوای شهرستان، معتدل مایل به گرم و خشک است. بارش سالانه شهر سراوان حدود 258.5 میلی متر، بیشترین دما در تابستان در تابستان 42.8 درجه و کمترین آن رد زمستان 2.8- درجه است. یکی از مناطق طبیعی این شهرستان منطقه حفاظت شده کوه بیرک نام دارد.
در این بخش از مجله مستر بلیط در مورد منطقه حفاظت شده کوه بیرک اطلاعاتی را برای شمار جمع آوری کرده ایم که در اختیارتان قرار می دهیم. یکی از اشکال مختلف گردشگری، توریسم طبیعی یا گردش در طبیعت است. که به عنوان یکی از شیوه های استفاده و حفاظت از جاذبه های طبیعی و هم راه حلی برای پایداری پتانسیل ها به شمار می آید. در حقیقت، توریسمی بر پایه پایداری محیط زیست با تمرکز اولیه بر تجربه‌ی محیط های طبیعی است. صنعتی که با گسترش قلمروهای خود در قرن گذشته و حال می تواند با وجود پتانسیل های متنوع و جذاب سرزمین ایران از جایگاهی خاص برخوردار گردد. یکی از جاهایی که می تواند به عنوان مقصدی برای گردشگری به شمار آید، منطقه حفاظت شده کوه بیرک در شهرستان سراوان است. این منطقه در محدوده شهرستانهای سراوان، خاش و مهرستان قرار دارد و ساحتی بیش از 70 هزار هکتار را در بر می گیرد. این محوطه مهمترین زیستگاه پلنگ در بلوچستان است که این‌گونه یکی از بزرگترین نژاد های پلنگ در دنیا نیز به حساب می آید.وزن این نوع پلنگ به حداداً ۹۰ کیلوگرم و طول بدنش به ۱۸۰ سانتی‌متر می‌رسد و رنگ های سفید، زرد، زرد قرمز یا زرد خاکستری در خاله ای این حیوان دیده می شود. این نوع پلنگ ایرانی اصولاً در نقاط جنگلی و کوهستانی، ارتفاعات بالای سه هزار و ۵۰۰ متر، نواحی پر درخت و صخره‌ای و نزدیک رودخانه زندگی می کند. خوراک اصلی این جانور گوسفند، بز وحشی و گاهی خوک وحشی است و در صورت کمیاب بودن شکار، از پرندگان، چرندگان و حیوانات کوچک دیگر نیز تغذیه می‌کند.
قبل از این که بلیط رزرو کنید، با یک متخصص RTW صحبت کنید؛ یک کارشناس با تجربه‌ی امور مسافرتی بهتر از شما می‌داند که کدام مسیرها، مسیرهای بهتری هستند و هزینه‌ی کمتری باید برای آنها بپردازید. استفاده از چند ترفند کوچک می‌تواند باعث صرفه‌جویی‌های زیادی در مخارج سفر شما بشود.
مقرون به صرفه‌ترین راه برای گشتن دور زمین، خریدن بلیط هوایی RTW، تنها از یک اتحادیه‌ی هواپیمایی است. هر مسیریابی از لحاظ نظری کار غیرممکنی نیست، اما باید اطلاعاتی در مورد چگونگی عملکرد سیستم رزرواسیون RTW داشته باشید تا هزینه‌های سفر خودتان را کاهش بدهید. مثلا، اتحادیه‌ی استار (Star Alliance)، ائتلافی متشکل از ۲۷ خط هوایی است که بلیط RTW را با حداکثر ۱۵ توقف در مکان‌های مختلف ارائه می‌دهد. خطوط هواپیمایی عضو این ائتلاف به ۱۱۸۵ فرودگاه در ۱۸۵ کشور جهان سفر می‌کنند.
اگر زمان زیادی را در کشورهای توسعه یافته (اروپا، استرالیا، نیوزیلند و ژاپن) صرف کنید، هزینه‌های شما بسیار زیاد خواهد شد. در اروپا و استرالیا، هزینه هر فرد در هر روز به طور متوسط ۱۲۵ دلار (۴۷۰ هزار تومان) است.
در مقابل آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی ارزان‌تر خواهد بود. در مکان‌هایی مانند کامبوج، هندوستان و نپال، این میزان تا ۵۰ دلار (۱۹۰ هزار تومان) به ازای هر فرد در هر روز کاهش می‌یابد، حتی اگر خوب بخورید و محل اقامت خوبی داشته باشید.
مسن ترین یا باتجربه ترین و حتی زرنگترین فرد سفر می تواند مدیر سفر باشد
تصمیم گرفتن برای رفتن به یک سفر دسته جمعی یا تفریح جمعی کار سختی نیست که نیاز به زمان و مکان مناسب داشته باشد. سفرهای دسته جمعی به افراد کمک می کند طعم واقعی یک تفریح شاد و هیجانی را چشیده و تجربه کنند.
از آنجایی که انسان موجودی جمع گراست، بیشتر دوست دارد در جمع حضور داشته باشد، حتی هنگام شادی و تفریح. بنابراین اگر شما از آن دسته افرادی هستید که برای مدت طولانی است، به یک سفر دسته جمعی نرفته اید توصیه ما را بپذیرید و این آخر هفته را با یک برنامه ریزی مناسب به این کار اختصاص دهید. البته اگر به نکات زیر هم توجه داشته باشید می توانید خاطره خوبی را از این گردش در ذهنتان ثبت کنید.
قبل از سفر نکات ایمنی را به همه گوشزد کنید.
اگر همراه خود افرادی با سنین کم دارید. به دلیل آسیب پذیرتر بودن بچه ها، آنها را در طول سفر به حال خود رها نکنید.
برای سفر یک مدیر انتخاب کنید
مسن ترین یا باتجربه ترین و حتی زرنگترین فرد سفر می تواند مدیر سفر باشد. اما هر که انتخاب شد باید تمامی افراد به نظرات او احترام بگذارند و حرف اول و آخر را او بزند. مدیر سفر نیز باید با در نظر گرفتن علایق و سلایق همه اعضای سفر برنامه های نسبتا دقیق طراحی کند.
پیش از اینکه سفر شروع شود با هماهنگی اعضاء، یک نفر را به عنوان مادر خرج انتخاب کنید
مادر خرج به کسی گفته می شود که بعد از گرفتن سهم هر فرد در هزینه های کلی سفر آن را در جای خود هزینه می کند و وظیفه دارد که تمامی هزینه ها را نوشته و در پایان سفر به اطلاع افراد برساند.
در سفر کارها به دو قسمت قبل و در هنگام سفر تقسیم کنید
کارهایی مثل خریدکردن، هماهنگی با همسفرها، برنامه ریزی سفر و تماس با مراکز اطلاع رسانی در مورد راه ها و شرایط آب و هوا، هماهنگی با ماشین ها، پیدا کردن هتل، تورمناسب یا تهیه بلیت و... از جمله امور قبلا از سفر هستند. هماهنگی اعضای سفر و پیدا کردن جای مناسب برای کمپ زدن، سرشماری و مواظبت ازاموال درهر توقف واسکان، و احیانا کشیک شبانه و همکاری برای درست کردن غذا و تهیه مایحتاج در زمان سفر و... هم در دسته کارهای حین سفر قرار می گیرند.
یکی از مهمترین نکاتی که همه افراد باید هنگام سفر رعایت کنند، مسایل مربوط به بهداشت تغذیه است.
مهمترین نکته در سفر = آشامیدنی سفر
متاسفانه ما معمولا بین راه به آب آشامیدنی سالم دسترسی نداریم و استفاده از آب‌های آلوده هم می‌تواند باعث ابتلا به بیماری‌های انگلی و حتی حصبه بین مسافران شود. خیلی وقت‌ها ما آب آلوده را به صورت ثانویه مصرف می‌کنیم؛ یعنی آن را نمی‌نوشیم ولی برای شستشوی ظروف یا میوه‌هایمان از آن بهره می‌بریم و این کار نیز می‌تواند باعث انتقال انواع بیماری‌ها شود.
برای پیشگیری از این مشکل بهتر است برای مصرف بین راه با خودتان مقداری آب سالم از منزل به همراه ببرید. استفاده از آب‌های بسته‌بندی معدنی هم می‌تواند گزینه مناسبی باشد. البته به شرطی که سلامت این آب‌ها را به خطر نیندازید. شما نباید بطری‌های آب معدنی را برای یخ زدن آب آنها، داخل فریزر بگذارید. وقتی که فرآیند فریز و باز شدن این آب‌ها صورت می‌گیرد، احتمال ورود ترکیب‌های سرطان‌زا از بطری به داخل آب بالا می‌رود؛ بنابراین اگر می‌خواهید از آب خنک در طول راه استفاده کنید، می‌توانید از یک یخ‌دان پر از یخ کمک بگیرید و این بطری‌ها را داخل آن بچینید. آب معدنی‌ها باید علامت استاندارد، تاریخ تولید و مصرف و پروانه ساخت داشته باشند. در ضمن، شما می‌توانید بطری آب معدنی را جلوی نور تکان دهید. اگر علاوه بر شرایط ذکرشده، موادی هم داخل بطری ته‌نشین نشدند و آب مورد نظرتان کاملا زلال بود، می‌توانید آن را بدون دغدغه بخرید و استفاده کنید.
اگر، نه از منزل آب همراه بردید و نه به آب معدنی دسترسی داشتید راه اول این است که اگر برایتان امکان دارد، آب را بجوشانید و با آب جوشیده، ظرف‌هایتان را بشویید یا اینکه آب‌جوشیده را داخل یخچال بگذارید و بعد از خنک‌شدن آن را بنوشید یا میوه‌هایتان را با آن تمیز کنید. راه دوم هم استفاده از قرص یا مایع پرکلرین است.
بهترین راه برای پیشگیری از تشنگی و عطش بین راه این است که کمتر از هله‌هوله‌ها و آجیل‌های شوری که نیاز بدن را به آب افزایش می‌دهند استفاده کنید. شما می‌توانید برای تجربه یک سفر سلامت به جای آجیل‌های شور از مغزهای خام و تازه استفاده کنید یا مقداری آجیل میوه خشک را به همراه ببرید. خوردن انواع میوه‌های تازه، به خصوص خیار هم در طول سفر توصیه می‌شود. خیاری که کمی آبلیموی تازه روی آن چکیده شده باشد، می‌تواند هم سیستم ایمنی بدنتان را قوی کند و هم عطشتان را از بین ببرد. در ضمن، بهتر است که میوه‌ها را در منزل و با آب سالم بشویید تا بین راه با مشکلات آب‌های آلوده مواجه نشوید.
بهترین غذاها = غذاهای ساده
* بهتر است که برای بین راهتان از غذاهای پخته استفاده نکنید. نان و پنیر و سبزی همراه گوجه و خیار یا میوه‌های فصلی مانند انگور و طالبی و خربزه می‌توانند برای بین راه بسیار مناسب‌تر باشند. مطمئن باشید اگر یک روز غذای ساده بخورید اتفاقی برایتان نمی‌افتد. ضمن اینکه خوردن همین غذاهای ساده در کنار هم و هنگام سفر، لذت زیادی دارد.
* تخم‌مرغ و سیب‌زمینی کاملا پخته هم می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای غذای بین راه شما باشند. به علاوه، رفتن به رستوران‌های بین‌راهی هم چندان توصیه نمی‌شود. چون معمولا این رستوران‌ها به آب شهری دسترسی ندارند و بهداشت ظروف، مواد غذایی و غذاهایشان چندان مورد اطمینان نیست.
پیش از سفر، انجام یکسری از کارها، ضروری است. فرقی نمی‌کند که به سفری یک روزه می‌روید یا چند هفته‌ای قرار است از خانه دور باشید؛ باید پیش از سفر برای برخی کارها تدارک دید.
بستن باروبنه سفر شاید مهمترین این تدارکات باشد. کاری که برای بسیاری زمانبر، پیچیده و گاه سخت و طاقت‌فرسا است؛ اما باید توجه داشت که کمی دقت و نظم در این مرحله می‌تواند به راحت‌تر شدن سفر شما کمک کرده و کمترین میزان ناراحتی را برایتان در طول سفر ایجاد کند. بهتر است متناسب با نوع سفر خود، وسیله بار و بنه‌تان را انتخاب کنید. گاه نوع سفر، طول مدت اقامت، نوع وسیله حمل و نقل، اهداف سفر و... ایجاب می‌کنند که شما از برداشتن چمدان صرفنظر کرده به یک کوله‌پشتی و یا یک ساک دستی بسنده کنید.
گاه نیز این امکان را خواهید داشت که چند چمدان بزرگ به همراه ببرید. آنچه اهمیت دارد، توجه به این نکته است که چمدانتان را متناسب با سفرتان انتخاب کنید. اگر برای سفری مشخص، قصد خرید چمدان دارید، بسته به میزان جابه‌جایی و همچنین نوع وسیله نقلیه، چمدانتان را انتخاب کنید، معمولا چمدان‌های کوچک‌تر دو چرخ و یک ضامن دارد؛ اما اگر به سفری طولانی و پرمخاطره می‌روید، سعی کنید با صرف کمی هزینه بیشتر چمدانی چهار چرخ بخرید تا هم آسیب کمتری به وسایلتان وارد شود و هم جابه‌جایی بار و بنه برایتان آسان‌تر گردد.
برخی سازندگان با زیباسازی ظاهر چمدان بویژه با طراحی زیپ‌های متعدد بیرونی قصد فریفتن خریدار را دارند؛ چرا که این زیپ‌های متعدد بدون قفل هستند؛ در نتیجه امنیت زیادی ندارند. از طرف دیگر به میزان زیادی از فضای داخلی چمدان (که امکان قفل کردنش هست) می‌کاهند. هنگام خرید به این نکته توجه داشته باشید که یک چمدان با ظاهری ساده، بسیار کاراتر از چمدان‌های پرزرق و برق است.
با توجه به اینکه در بیشتر سفرها بویژه سفرهای هوایی محدودیت وزنی برای وسایل مسافرین در نظر گرفته می‌شود؛ امروزه تهیه و ساخت چمدان‌هایی سبک‌تر، کوچک تر، ولی در عین حال جادارتر از فاکتورهای اصلی رقابت در بازار چمدان محسوب می‌شود. پس به هنگام خرید چمدان به وزن خالی آن نیز توجه کنید.
داشتن یک یا چند چمدان مناسب در خانه به‌نوعی یک سرمایه‌گذاری طولانی مدت است؛ چرا که چمدانی مرغوب و متناسب علاوه بر آن‌که از وسایل شما در طول سفر بخوبی مراقبت می‌کند به میزان قابل توجهی از استرس‌های پیش از سفر که بخش عمده‌ای از مربوط به بستن بار و بنه می‌شود، می‌کاهد. پس سعی کنید در زمان فراغت و با آسودگی پیرامون خرید چمدان با خانواده به تحقیق و مشورت بپردازید.
اگر به هر دلیلی به جای چمدان از کوله‌پشتی یا ساک دستی استفاده می‌کنید، بهتر است آنها را از جنس محکم انتخاب کنید تا کمترین آسیب احتمالی به وسایلتان وارد شود. استفاده از قفل‌های کوچک جهت امنیت بیشتر توصیه می‌شود.
نکات ایمنی قبل از سفر
سفر با انتخاب و پر کردن چمدان شروع می شود اما موارد دیگری هم هست که باید قبل از سفر به آنها فکر کنید و برای داشتن سفری بهتر، آنها را رعایت کنید. برخی کارهایی که پس از خروج از خانه و سوار شدن در ماشین باید انجام شوند، به این شرح هستند.
پل‌ها نقش مهمی در معماری مدرن و توسعه شهرها دارند و جزو راه‌های ارتباطی پرکاربرد محسوب می‌شوند. باتوجه به پیشرفت تکنولوژی و استفاده از ابزارهای پیشرفته‌تر، امروزه شاهد ساخته‌شدن پل‌های عظیمی در سرتاسر جهان هستیم. در این مقاله به معرفی طولانی ترین پل های جهان پرداخته ایم.
طولانی ترین پل های جهان:
اینکه بگوییم کدام یک از پل های دنیا طولانی ترین پل هستند کمی کار سختی است. در چند سال گذشته اختلاف های زیاد برای اندازه گیری طول بلندترین پل های دنیا وجود داشته چون معیارهای زیادی برای این اندازه گیری وجود دارد. ولی پل هایی که در زیر معرفی شده است به عنوان طولانی ترین پل های جهان شهرت دارند:
1- پل دانیانگ کانشان:
پل بزرگ دانیانگ کانشان که در کشور چین واقع شده، با ۱۶۴/۱ کیلومتر طول، طولانی‌ترین پل دنیا است. این پل دو شهر شانگهای و نانجینگ در کشور چین را به هم متصل می‌کند و یک در واقع پل راه آهن است که خط آهن سریع اسیر پکن-شانگهای از آن عبور می‌کند. این پل که در ژوئن ۲۰۱۱ افتتاح شده از آن زمان عنوان طولانی‌ترین پل دنیا را در کتاب رکورد‌های جهانی گینس دارد.
پل بزرگ دانیانگ کانشان یکی از بزرگترین پل های جهان
2- پل هنگ کنگ - ژوهای:
این پل و مسیری که آن را به جاده متصل می‌کند در مجموع ۵۵ کیلومتر طول دارد و هنگ‌کنگ را به شبه‌جزیره ماکائو و به شهر جوهای در خاک چین متصل می‌کند. این پل طوری طراحی شده که در مقابل زلزله و طوفان مقاوم است و برای ساخت آن حدود ۴۰۰ هزار تن فولاد به کار رفته است؛ با این میزان فولاد می‌توان ۶۰ برج ایفل ساخت.
حدود ۳۰ کیلومتر مسیر این پل از روی آب در دریای جنوب در دلتای رودخانه پرل (مروارید) می‌گذرد که ۷ کیلومتر آن مسیر تونلی است که در زیر آب ساخته شده و بوسیله دو جزیره مصنوعی به پل متصل شده است.
پل هنگ کنگ - ژوهای طولانی ترین پل جهان
3- پل بزرگ پکن:
پل بزرگ پکن هم با طول بیش‌از 48 کیلومتر همانند اکثر پل‌های طولانی دنیا، بخشی از خط قطار تندرو پکن – شانگهای محسوب می‌شود که در سال 2010 افتتاح شده‌است.